Lochy

Vardamerethiel

Czy pierwsze wrażenie jest dla was ważne? Czy zdarza wam się oceniać ludzi na postawie stereotypów? Jaki wpływ na tę ocenę maja ubiór, sposób mówienia, gesty? I czy w ogóle stawianie takiej oceny, nawet nie poznając danej osoby jest słuszne?

Według mnie, to symboliczne pierwsze wrażenie potrafi naprawdę bardzo wiele powiedzieć o naturze człowieka, ale jest też często kłamliwe... Najlepszym na to przykładem jest zmiana szkoły, kiedy to poznajemy wielu nowych ludzi...
Wiecie jak było w moim przypadku? Jak ich zobaczyłam to pomyślałam jedno – co za banda „paroli”, w kącie chichrające się słodkie idiotki, jakiś rastuch, jakieś dziecko szatana, trochę wieśniaków, kilku cwaniaków, jakaś paskudna pancurzyca z fioletowymi pasemkami, anarchą na ramieniu i czerwonymi sznurówkami zawiązanymi w drabinkę, drabinkę, pancurka, myślałam, że padnę, żeby jeszcze wiedziała co to znaczy... Byłam przerażona, a co się okazało, prócz kilku osób - w końcu musza być jakieś czarne owce – ludzie okazali się naprawdę świetni... Więc wrażenie było kłamliwe, wrażenie oparte na ocenie ludzi po ubiorze i zachowaniu w chwili kiedy każdy chce się popisać przed nowa klasą... Chce to pierwsze wrażenie zrobić dobre, ale za bardzo się stara i mu nie wychodzi! Very Happy

Z tego co pamiętam, sama nie zachowywałam się naturalnie, gdy ich zobaczyłam, moje narcyzowate ja, szeptało mi – jestem od nich lepsza - co przełożyło się oczywiście na zachowanie, z wyższością, kpiną i pełną zniewagą dla wszystkich... Czego teraz oczywiście żałuję, moja przyjaciółka ze szkolnej ławy, powiedziała mi nawet ostatnio – wiesz, jak cię pierwszy raz zobaczyłam, to się ciebie bałam...

Fool

Pierwsze wrażenie... Nie często z niego korzystam. Pewnie pomyślicie, że to niemożliwe. Moje niewykożystywane PÓŁ mózgu robi to za mnie. Zapewne macie rację.
Jest tylko jeden problem. Ja nie wierzę w medycynę-psychologie-prąd-boga-rzeczywistść-innyc_ludzi. (tak dobrze zauważyliście moj niewiara nie obejmuje magii)
Tak więc koniec offtopu. Podstawą mojej relacji z osobami trzecimi (czyli nie mną i nie moin umysłem) są - Przeczucia, które są formą pierwszego wrażenia. Przeważnie te przeczucia mają co do mnie osoby trzecie, które dzielę na kategorię:
a) - przeczucie mówi im nie zbliżaj się do Niej!!!!! I oni go słuchają.- Brak wyobraźni. Pod ściane.
b) - Przeczucie: To może być ciekawa osoba... - Tych ludzi ja staram się unikać bo to schizole i wariaci. (o kogo z całej klasy stojącj pod KLASĄ podchodzi moja koleżanka zakochany_Remus?(pierwsz dzień w szkole) no zgadnijcie...)
Także to dowód na nieomylność pierwszego wrażenia.
ale schiz. nie dziwie się że nie rozumiecie o co mi chodzi. Ja tż nie. Po prostu napisanie tego postu zabrało mi trzydzieści godzin:)

s/cmok, Fool

zakochany Remus

Z pewnością, gdy pierwszy raz spoglądam na osobę w glanach i naszywkami "KoRna" na plecaku, spodziewam się, że mam do czynienia z metalem. Obserwując dziewczynę wytapetowaną w różowej mini niestety obawiam się, iż będę rozmawiać z osobą pustą i zapatrzoną w siebie.
Staram się myśleć inaczej, lecz takie są moje prawdziwe skojarzenia. W chwili, gdy poznaję taką osobę lepiej dopiero zaczynam wyrabiać sobie o niej zdanie, zapominając o pierwszym wrażeniu.

Zaczynam wierzyć w przeczucia. W stosunku do dwóch osób odczuwałam negatywne wibracje, jednak mimo wszystko zawarłam z nimi znajomość. Popełniłam błąd.
Ale czy to oznacza, że za każdym razem mam odsuwać się od osób, od których mój wewnętrzy głos stara się mnie chronić? Nie. Mam zamiar dawać szansę każdemu człowiekowi. Nigdy jednak nie odsłonię się przed nikim dopóki nie będę go pewna.

Zakrztusiłam się jabłkiem, Fool jak czytałam Twoją wypowiedź. A wiesz co jest najśmieszniesze? Że stałam i otwartymi ustami słuchałam tego, co mówiłaś. Z zadartą wysoko głową (moje 160 cm).
I to była dobra decyzja, by podejśc Wink

Pozdrawiam,
zakochany Remus

Lorelai

Pierwsze wrażenie jest bardzo ważne - bo nie podejdziesz i nie zagadasz osoby, która wydaje ci się mało sympatyczna. Może dopiero później, po jakimś czasie.
Ubiorem można dużo wyrazić i jestem przekonana, że w nowej grupie ludzi podeszłabym do prędziej do metala niż hip-hopowca. Sposób mówienia i gestykulacja też ma spoje znaczenie, ponieważ są osoby których nawet nie mogę słuchać, od razu mnie irytują (bo np. mówią taaaaaak woooolno), albo mają taką gestykulację, że boję się czy zaraz nie oberwę.
Ogólnie co do wyglądu, to też nikt mi nie powie że to nie jest ważne. Partner musi być dla ciebie interesujący fizycznie, tak samo jak psychicznie, a że ludzie mają różny gust to już inna sprawa.

Mircia

Pierwsze wrażenie? Ważne i nieistotne zarazem. W sumie jak poznajemy daną osobę bliżej, to pierwsze wrażenie się zaciera w pewien sposób. Pamiętam w sumie jak po raz pierwszy zwróciłąm w nowej klasię na moją obecną przyjaciółkę ^^... Czarne glany z czerwonymi sznurówkami, rozpuszczone włosy, czerwona bluza... I manga w łapkach. W sumie gdyby nie ta manga, nie wiem czy odważyłabym się podejść. Zawsze uważałam ludzi w glanach za strasznie pewnych siebie, którym nie zalezy na nowych znajomościach, wolą starych dobrych znajomych. I się pomyliłam. Własciwie teraz sama paraduję w glanach po ulicy, a mimo to moja pewność siebie nie wzrosła ani odrobinkę ^^.

Nie lubię oceniać ludzi po pozorach. po pierwszym rważeniu. Wtedy wielu ludzi wydaje mi się nieciekawych, zupełnie obojętnych, takich nijakich, zaś po bliższym poznaniu jedni okazują sie naprawdę wartościowymi ludźmi zas inni zupełnymi idiotami. Jednak mimo wszystko czasami lubię wyrazić swoim wyglądem to co lubię (np.: t-shirt z BG) Wink

BlackBorn

Pierwsze wrażenie, nigdy nie zdaję się na nie... Moja przyjaciółka <ukłonik do Ciebie Owieczko> powiedziała mi, że kiedy pierwszy raz mnie zobaczyła nigdy by nie pomyślała, że się ze mną aż tak zżyje.

sev

ach, a podobno moja klasa o mnie myślała, że ja zarozumiała i zadzierająca nosa.

niewiele się mylili, ale oprócz tego jestem naprawdę fajna.

hm, dla mnie pierwsze wrażenie jest dość ważne, ale nie najważniejsze. pomyliłam się parę razy, oceniając kogoś przy pierwszym spotkaniu...

Alimanda

Pierwsze wrażenie jest ważne, ale nie najważniejsze. Również kilka razy pomyliłam się przy ocenie ludzi i od tego momentu staram się tego nie robić. Ale nie zawsze mi się to udaje. Chociaż w wielu przypadkach moja ocena ludzi była trafna, to wiem, że nie wygląd jest najważniejszy. Ktoś może nie być ładny, ale może mieć bardzo piękną duszę.